Floating Doctors

Buenos noches todos!!

Afgelopen week vrijwilligerswerk gedaan bij Floating Doctors! Mijn droomjob. Dit kan een lang uitgebreid verslag worden, ik ben helemaal onder de indruk.

Zondagavond 1 mei verzameld bij restaurant en de rest van de nieuwe vrijwilligers ontmoet. 5 uit londen net afgestudeerde basisartsen, 1 jongen net van de middelbare school die geneeskunde wil doen uit nederland en er zouden er nog 2 later komen. 17.30 vertrokken we met de boot naar het eiland Isla Cristóbal. Grote houten boot met een motortje. Op lekker rustig tempo kwamen we aan op het eiland middle of nowhere. Het enige wat je zag is mangroves en een paar gebouwen wat dus bestaat uit de slaapruimte, badruimte en eetgedeelte voor alle vrijwilligers. Daarnaast is er nog een huisje voor alle vaste medewerkers. Als eerste kregen we een introductie en moesten we gelijk lange broek en lange mouwen aandoen ivm de zandvliegjes die vreeeselijk prikken (chitra). In de intro werd alle info vermeld over wat je mee moet nemen naar de clinic dagen, hoe het gaat met eten etc. Daarna gingen we eten met de hele groep, het eten word gemaakt door mensne uit een community in de buurt. De electriciteit word opgewekt met zonnepanelen, wc's worden doorgespoeld met zee water, het douche water is regenwater en drinkwater is gefilterd regenwater. En niet te geloven maar ze hebben hier wifi. Ze vertelde ons dat het water soms op is, en toevallig uurtje later was het water op.. dus dat betekend douchen in de zee!! Heel bijzonder om in het donker, in de middle of nowhere onder een enorme sterrenhemel met lichtgevend plankton in de zee te 'douchen'. Zo erg vond ik het niet dat het water op was, ik had gelukkig genoeg water mee en paar uur later hadden ze alweer water opgehaald van het hoofdeiland van de eilandengroep Bocas del Toro. Het is wel eeenorm heet hier, net als overal in Panama, ik had gehoopt dat het hier wat minder was maar helaas.. ik zit hier in mn bed met de ventilator aan en zweet me nog een ongeluk. Maar toch, de eerste indruk is geweldig, iedereen is super gezellig en we gaan super gave en vooral goeie dingen doen. Morgen is onze eerste clinic dag waarbij we met een boot naar een afgelegen community gaan om daar zorg te geven omdat ze niet naar het ziekenhuis kunnen. Om meerdere redenen. 1 het is vaak heeeel lang reizen om bij een goed ziekenhuis te komen. 2 het is ontzettend duur. 3 de plaatselijke bevolking van panama kijkt enorm neer op de traditionele mensen in de communities en word er soms geweigerd deze mensen te helpen!! Bizar!!

2mei
Vandaag eerste clinic day, we gaan met de boot naar een community genaamd Popa 2. Na het ontbijt en ons in scrubs gehesen te hebben vertrokken we om 8uur en zweette ons al kapot. Na een tocht van zo'n anderhalf uur kwamen we aan bij een kleine community, 1 probleempje, we waren per ongeluk naar de Popa 1 gevaren, OEPSIE. Gelukkig zit Popa 2 er niet zo ver vandaan dus na alle spullen weer opnieuw te hebben ingepakt gingen we verder. Toen kwamen we aan, een kleine community en het was precies zoals in de documentaire van Floortje. Super raar, alsof het allemaal niet echt was. Alle spullen uit de boot halen en de kliniek opzetten, makkelijker gezegd dan gedaan in brandende zon met 35 graden. Je merkt misschien wel dat ik heel vaak zeur over de hitte, maar het is echt heel erg, soms snak ik echt naar een regenachtige herfstdag in Nederland. Maargoed, we zijn met een boel mensen (ongeveer 30 denk ik) wat bestaat uit dokters, basisartsen, tandarts, verpleegkundigen, en een paar studenten zoals ik. We waren nog net begonnen met alles klaarzetten en de eerste mensen druppelde al binnen. De kliniek bestaat uit 3 stations: 1 administratie, waar alle patiënten geregistreerd worden. 2 intake, hier worden alle vitale functies gemeten en dingen zoals lengte en gewicht gevraagd. 3 provider, waar de echte dokters zitten en de patiënten verder worden onderzocht en medicijnen worden gegeven en eventueel andere zorg wordt gegeven. De meeste zorg bestaat uit: bestrijden van wormen (letterlijk iedereen heeft wormen), vertellen dat ze meer water moeten drinken (ze drinken 1 glas water per dag!! En niet omdat er geen water beschikbaar is..), vitamine pillen geven aan kinderen, pijn medicatie, zorg voor zwangere etc. Vooral huisartsen werk maar levensbelangrijk voor de mensen! Het was heel bijzonder om te zien hoe deze mensen leven en dat ze dezelfde voor ons kleine probleempjes hebben zoals uitslag, rug- en hoofdpijn. Wij gaan naar de huisarts, krijgen een zalfje of slikken wat paracetamol maar moet je je indenken dat je altijd die klachten hebt en er niks aan gedaan kan worden omdat er geen zorg is. Ik heb weer mijn bijna verleerde skills van het met een niet automatische bloeddrukmeter te meten en de andere vitale functies. Was erg leuk, voelde super goed om te doen, ondanks dat ik zelf natuurlijk niet de beslissingen maak voelde het wel alsof ik iets goeds bijdroeg. We kwamen rond half 7 terug ontzettend hongerig en in nood voor een douche. Helaas had het nog steeds niet genoeg geregend dus een normale douche zat er helaas niet in maar het eten stond al wel klaar! Heeeerlijke spaghetti, kon ook komen door de honger maar smaakte verrukkelijk. Na het eten dus opnieuw gedouched in de zee met lichtgevend plankton haha adventure adventure, looove it.

3mei
Vanmorgen vertrokken we om 9uur richting Isla Colón (hoofdeiland) en was het plan om die middag te helpen in het verpleeghuis op het eiland. Toen we op vaste land aankwamen kregen we een telefoontje dat ze bezig waren met insectenbestrijding dus dat we nog ff moesten wachten. En zijn wezen chillen op het eiland, beetje rondlopen, hier en daar een drankje en uiteindelijk werd het lunch en telefoontje dat we konden beginnen kwam niet. En we moesten om 2uur weer terug naar de basis om scoding te doen. Scoding = coding + scanning. Alle diagnosen en behandelingen die gegeven zijn per patiënt moeten worden gecodeerd en daarna worden gescand voor registratie. Saaaai werk maar duurde niet lang gelukkig met zn allen :). Thankgod was er een beetje regen gevallen maar niet genoeg dus betekende douchen in de zee en snel afspoelen onder de douche. Het wordt beter met de dag ;). Ik vind het helemaal niet erg, we zwemmen in de zee, in de middle of nowhere, midden in de mangroves met super gezellige mensen de mooiste uitzichten en zonsondergang. Morgen volgende clinic dag!!! :D dit keer naar Popa 1!

4 mei
Vannacht wezen slaapwandelen.. ik dacht dat ik buiten ergens wakker werd (ik lag gewoon in mn bed) en begon te roepen: hello hello, can someone give me some light??? Ik liep rondjes te draaien in de kamer en maakte mn kamergenootje Rosie wakker en keek bezorgd en zei hee hee, are you allright? Are you allright? Toen realiseerde ik me dat ik gewoon binnen was en uit bed was gesprongen. Heeeul gekkig haha.. en rare is dat ik me alles herinner, dus misschien was het niet echt slaapwandelen maar gewoon tijdelijke verwardheid. Daarna weer lekker in slaap gevallen, was wel enooorm moe toen ik opstond. En we vertrokken alweer vroeg met de boot naar de community Popa 1. Vandaag was ik ingedeeld bij de intake, bij elke patiënt werd de bloeddruk, temperatuur, pols, ademhaling, lengte, gewicht en soms bloedsuiker en urine getest. Een hele uitdaging soms met jankende babies en drukke te blije kinderen, wel erg leuk!! Voelde me echt een doktertje. Aan het einde van de dag was iedereen zo'n beetje klaar en moesten we wachten totdat de tandarts klaar was en gingen een aantal van ons met wat kids kokosnoten uit de boom halen. Wat betekende dat de kids in de torenhoge bomen klommen alsof het niks was en de noten kapot slaan en wij mochten het sap opdrinken jummmie zo vers. Ook kwamen ze aan met guava of zoiets, ik had het nog nooit gehad maar het is heel gek fruit. Ziet er aan de buitenkant uit als en gekke banaan en aan de binnenkant zijn het stuk of 12 kleine vruchten met grote pitten. We werden dus goed verzorgd. En er moest gespeeld worden natuurlijk, kruiwagentje, vliegtuigje, op de kop hangen, behoorlijk gedonderjaag dus. Het is zo gek, want de jongetjes hier van 12 spelen nog tikketje met de kleine zusjes van 6. In
Nederland zit je dan al op de middelbare school.. en nóg gekker, heel veel meisjes krijgen al op hun 15e kinderen!! Dus op hun 12e zijn ze nog tikketje aan het spelen en 3 jaar later zijn ze moeder of vader...... ik ben heel wat meisjes tegen gekomen van mijn leeftijd met 3 kinderen, ik moet er al niet aan denken om er 1 te hebben op dit moment! :o

5 mei
Donderdag is weer een tussendag zoals dinsdag. Smorgens zijn we naar de farmacie (oude basis van floating doctors) op het hoofdeiland van Bocas. Daar hebben we de voorraad bijgevuld, wat ook inhield 30 pillen te tellen van paracetamol en ibuprofen en in kleine plastic zakjes om uit te delen. Voelde me net een drugsdealer haha.. super grappig want in nederland zou iemand noooit zo'n gek zakje met witte of roze pilletjes aannemen en geloven dat het echte pijnstillers zijn. Toen dat klaar was gingen we naar het verpleeghuis (asilo) en daar klusjes gedaan. Zoals losse deuren vastzetten en gaten in het plafond zo goed als repareren. En natuurlijk tandenpoetsen, nagelsknippen en gezellig kletsen en dansen op muziek. Een van mijn 5 nieuwe engelse doktervrienden Charlotte was die avond jarig dus hebben we zo goed als het kon haar verjaardag gevierd met wijn en champagne. En een reep chocola voor haar als taart. Ook was het én hemelvaartsdag, bevrijdingsdag én cinqo de mayo (een of andere feestdag in mexico die de amerikanen uit Californië vieren). Feeeestelijk dagje.

6 mei
Vrijdag was mijn laatste dag bij floating doctors. Vrijdag is de follow up day. Dat betekend dat we langs de 2 communities gaan die we op maandag en woensdag gezien hadden. De mensen die we graag nog terug wouden zien om te kijken of medicatie had aangeslagen etc. Heel chill dagje want er zijn maar een paar patiënten die een follow up nodig hebben. Toen we terug kwamen bij de base gedoucht in de zee (nog steeds geen water), spulletjes gepakt en op de boot met mn vijf lieve doktertjes uit londen (charlotte, lottie, georgie, alex en david) Selina hostel geboekt voor het weekend om nog even te chillen en te feesten voordat ik zondagavond mijn ontzettende lange hell reis ga beginnen!! :)

Het was een ontzettende zware week, vooral door de warmte. Het is niet alleen 35 graden maar ook suuuper vochtig. Dag en nacht zweten en er komt geen einde aan. Elke ochtend dat ik wakker werd was ik nog meer moe dan de dag ervoor terwijl ik wel 9uur lang sliep.. en dan te bedenken in die hitte ook nog geconcentreerd mensen van zorg te voorzien en zware koffers en tassen de heuvel op te slepen.. maar het was ook super leuk, gezellig, interessant en nuttig. Als het niet zo warm was zou ik dit wel maanden vol kunnen houden.

Nu nog twee daagjes hier en dan begint zondag mijn extreeeeem lange terug reis naar Nederland.