Nature always wins: Taman Negara and Perhentian Is

Creperen in de jungle

Gelukkig voor het donker angekomen in Kuala Tahan, een klein dorpje bij Taman Negara.
We wilde de volgende dag graag de jungle in, we wisten nog niet hoe en wat dus bij een tourbureau onze opties bekeken. Ik zeg tourbureau maar eigenlijk is het niks meer dan een lokaal mannetje met een bureautje en wat folders. Een van de mogelijkheden was 2 daagse jungletocht met overnachting in een grot. Dit klonk mij geweldig in de oren, wel zwaar maar het leek me dé perfecte jungle ervaring, Lisanne zag het eerst niet zo zitten maar na wat wikken en wegen hebben we toch besloten ons oerinstinct op de proef te stellen.

De volgende dag moesten we ons om half 10 verzamelen, we gingen met een groep met 8, waaronder maar 1 kerel en een geweldige gids. Wij hadden verwacht met allemaal sterke stoere mannen op pad te gaan, het is wel weer duidelijk wat het sterkste geslacht is ;). Naast wat extra kleren, deet en een handdoek kregen een matje, slaapzak, bord met bestek, beker, wat noedels, rijst en 3 flessen van 1,5 liter water mee. Behoorlijk wat gewicht op je rug om 2 dagen mee te lopen kan ik je zeggen. Ingepakt en klaar werder we met een bootje naar de overkant van de rivier gebracht waar we ons bij de rangers moestten melden, inschrijven en werd geregistreerd hoeveel plastic, kleren en batterijen we meenamen om vervuiling van de jungle te voorkomen!
Toen gingen we de jungle in, de jungle Taman Negara.. Het is de oudste jungle ter wereld met een oppervlakte van meer dan 4000km2. En in twee dagen gingen wij hier zo'n 19km in afleggen, stijl omhoog en ook stijl naar beneden, klimmend over bomen en kruipend er onderdoor. Als begin zijn we langs de Canopy Walkway gegaan, dit is een hangbrug van 600 meter, lekker touristisch nog, maar leuk voor de foto. Daarna begon het echte werk, sjouwen maar. En dit was verre van toeristisch want we gingen diep de jungle in. Na een paar uur lopen/klimmen/zweten kwamen we aan bij een grot, dat was nog maar op de helft, helemaal kapot en doorweekt van het zweet. Moesten we de grot inklimmen, zo'n 5 meter omhoog met een touw. Dat was met de hitte echt een uitdaging, eenmaal boven troffen we, heel leuk, miljoenen vleermuizen aan, miljoenen! Ze zaten overal, de grot zag helemaal zwart van de vleermuizen. En waar we overheen liepen was voornamelijk vleermuizenpoep.. Ik ben niet zo van de vleermuizen, ik wilde zo snel mogelijk weer naar buiten haha.. Maar toen kwam het, hoe moesten we naar buiten. Via dezelfde weg, alleen was omhoog makkelijker dan omlaag. Abseilen was de manier, alleen zonder zekering, ik voelde me echt enorm veilig, not. Maargoed ik had geen keus. Enorm blij dat ik weer beneden was, was ik ff vergeten dat we nog wat uurtjes tegaan hadden naar de slaapgrot. Lopen en lopen en lopen en lopen. Schouders deden pijn, voeten deden pijn, koppijn van de hitte, muggenbulten jeuken. Het was zo zwaar, dat je bijna vergeet hoe mooi het eigenlijk is waar je loopt. Af en toe om je heen kijken verlichte de pijn een beetje en het uitzicht om straks 'lekker' te slapen. Onderweg vertelde onze geweldige gids, a-a mochten we hem noemen, heel veel weetjes over de jungle, hoe je water kan verkrijgen bijvoorbeeld en hoe je kan zien of een spin gevaarlijk is. Als wij ooit verdwalen in de jungle overleven we het wel even :). Helemaal gesloopt kwamen we aan bij de grot verborgen in de jungle. Gelukkig sliepen we er niet met zijn 8en maar waren er nog een paar groepen die hier ook gingen slapen. De grot was ook super groot, ik kan er helemaal naast zitten maar ik denk wel een half voetbalveld groot. We hadden onze spullen klaargelegd en mochten we gaan douchen in een klein riviertje wat er bij lag. Lisanne en ik waren natuuuurlijk onze bikini vergeten want hadden niet meegekregen dat we ons soort van konden douchen. Lekker voorbereid. Maargoed zo goed en kwaad als het kon, klommen we de grot uit, met ons handdoekje en wcpapier op de slippers door de jungle, een paar honderd meter en obstakels verder hadden we het riviertje gevonden.
Daarna opzoek naar de toilet. Jungle-toilet. Een boom dus. Verder gingen wij op onze slippertjes met de wc rol onder de arm op zoek naar een goed plekje. Erg comfortabel allemaal, liepen we weer terug en klommen we omhoog de grot in. Grote moeite voor de alledaagse dingetjes. In Nederland zal je klagen als de wc misschien niet zo schoon is, nou ik heb toch liever een vieze wc dan een boom.. Het was toch ook wel best grappig en een groot avontuur en vonden onszelf behoorlijk stoer. Er werd wel heel luxe voor ons gekookt door a-a, die wonderbaarlijk lekker kan koken met weinig. En als toetje, bananacake! Heeeerlijk, hoe blij je kan zijn met een plakje cake! Om 9uur vonden we het wel tijd om te slapen, konden onze ogen ook niet meer open houden. We wurmde onszelf in de mini slaapzak op het dunste yogamatje dat je je kan voorstellen met de regenjas als kussen. Ik denk dat je je wel kan indenken dat ik niet veel uurtjes heb kunnen slapen en met spierpijn wakker werd haha. De volgende dag zouden we evenveel kilometers moeten als de dag ervoor en we waren gesloopt, zo ontzettend moe. Gelukkig was het tweede deel wat vlakker dus was uiteindelijk wel prima vol te houden. Met dit keer een echt bed en een echte douche in het vooruitzicht. Tijdens de lunchpauze bij een riviertje, maakte het allemaal niet meer uit en zijn we gewoon in onze kleren, die toch al nat waren van zweet, lekker gaan zwemmen. Heerlijk! Echt bizarre gedachte dat je daar dan bent, midden in de jungle van Maleisië, een beetje aant dobberen. Na de lunch was het nog maar anderhalf uur lopen en toen zagen we de bewoonde wereld in zicht komen! Een huisje met een steiger van waar we nog een dik half uur met de boot naar het dorpje kuala tahan terug moesten. We hadden het gehaald! We hadden gewoon 2 dagen door de jungle gesjouwd en in een facking grot geslapen met vleermuizenpis op je hoofd druppelent 's nachts, gewoon ff alsof het niks is, hoppa. Niet te omschrijven zo blij we waren toen we in onze kamer konden met een bed en de lekkerste douche ooit.
Na onze hemelse slaap die nacht gingen we 's ochtends vroeg naar het volgende paradijsje: Pulau Perhentian, het scuba dive paradijs van Azië!

Finding Nemo

Na een 9uur lange busrit en nog een lekker hobbelig bootritje kwamen we 's avonds aan met onze nat geworden bagage in Pulau Perhentian Kecil! Het typische eilandje met witte stranden, palmbomen, chille sfeer en een van de beste plekken in Azië om te duiken en snorkelen! Dat gingen we dus ook doen. Het is een klein eilandje dus naast dat kan je ook weinig anders dan boekje lezen en bruinbakken. We zijn hier 4 nachten geweest, het langste tot nu toe. We zaten in een heel schattig chaletje met goed ontbijt en echt gezellige mensen. Die avond hebben we lekker gegeten en gelijk bed in gekropen want vraag ons niet hoe maar we zijn steeds echt snel moe, denk dat deze nederlandse luxe meisjes de warmte toch niet zo goed aankunnen. De volgende dag gingen we een snorkeltour doen, 5 plekken gingen we langs en zouden schildpadden, haaien en nog heel veel mooie vissen zien. En ja hoor!! 5 Baby haaien, schildpad, heel veel nemo's en nog super veel mooie vissen waarvan ik geeen idee heb hoe ze heten. Maar het was echt mooi, ik ben echt onder de indruk van de bijzondere onderwaterwereld. De dag erna hebben we ons bezig gehouden met verbranden.. dat was natuuurlijk niet onze bedoeling. We zijn met de boot naar een klein strandje gegaan met alleen een restaurantje, erg schattig. We zijn in de schaduw (!!) op ligstoelen gaan liggen en hebben ons 3x ingesmeerd, tijdens het zwemmen een t-shirt aangetrokken en je kan raden wat er gebeurd is, op onverklaarbare wijze: Verbrand.
'S avonds gingen we weer lekker uit eten, zo fijn voor 3euro elke dag uiteten voor lunch en diner Ik denk dat ik straks opnieuw moet leren koken. Toch mis ik het Nederlandse, westerse eten toch wel enorm. Aan het begin hebben we veeels teveel noedels gegeten, als lunch en diner elke keer en nu zijn we zo blij als we pizza of burgers zien staan op het menu.. oeps niet heel gezond. Elke avond is er op long beach (backpackers strand) een vuur show, erg gevaarlijk en indrukwekkend haha met daarna een feesie. Wij mietjes waren om 12uur al moe en verplaatsten ons naar het lekkere bedje. De laatste volle dag op perhentian gingen we het echte werk eens uitproberen. Duiken! Omdat we beide geen brevet hebben en dat 4 dagen kost om er eentje te halen (en die tijd gunde we onszelf niet) hebben we een discovery try out dive gedaan! Met eerst wat theorie, wat skills oefenen in ondiep water en daarna mochten we tot maximaal 12 meter duiken. Ik vond het geweldig, ik zag 10000 Nemo's (waar ik stiekem echt verliefd op ben geworden) en nog ontelbaar veel nieuwe vissen die ik nog niet had gespot. Ik had gelijk een beetje spijt dat ik niet voor mijn brevet was gegaan. Maar dat kan altijd nog! Ik waande me echt in mijn eigen wereldje, ik had mijn onderwatercamera mee dus ging steeds achter de vissen aan en lette niet echt op de instructor haha en had niet door dat we weer naar boven moesten. Het kon voor mij niet lang genoeg duren.

De volgende ochtend moesten we al om 8uur met de boot naar het vaste land om daarna naar de Cameron Highlands te gaan. De enorme uitgestrekte rijstvelden die wij al vaak genoeg op de fotos gezien hebben en nu toch even met eigen ogen willen zien.